Bir Bedenden Binlerce Ruha

Yazıyı okurken belki bu şarkıyı dinlersin diye bırakıyorum. -------------------------    Başka şansım var mıydı? Elbette vardı. Hayat gidişatı her kulvarda bilinmezliklerle dolu. Hangi Ülke? Hangi Zaman? Hangi İnsanlar? Hangi İş? Sen yollar çiziyorsun ama hayat her zaman senin planlarının paralelinin de ilerleyemiyor.  Sonra bir an durup, kahvenden bi yudum alıp “ Hayat işte öyle ilerlemiyor ” diyorsun...Birde kafanı sallıyorsun ileri geri... gözlerin mavi denizlere dalıyor... Hadi ya! Peki biz hayat gidişatını hesaplamayı ne zaman bıraktık?  Neden hesaplar yapmalıyız? Beklenmedik değişimlere hazır olmak için mi? Hesap yapsak bile serseri bir kontra atağa mı yenik düştük? Yok be abartma o kadar da değil dediğini duyar gibiyim.  Aslında öğrendik hesap yapmayı ama olayların telaşısına daldık, unuttuk hayatın değişkenlerini hesaplamayı .  Bilemiyorum Altan...  ------------------------ Gerçekler ve hedefleriniz her zaman birbirleriyle buluşamayabiliyor. Bu epeyce normal bir durum. İşte y

 Farkında mısın 2021’de bitiyor yavaştan... Şubat geçti, Haziran Bosna-Hersek dedi, Eylül Antalya dedi derken, aylardan Ekim’e geldik. Bu yazı ne zaman yayınlanır bilmiyorum ama Ekim ayı bana “Dostum 1 yaş daha ilerledin”  diyen, gerçekleri anlatan bir ay. 28’e ayak basmadan, şunu sordum kendime: Hayatta başarılı olabilmek için ne gibi eksikliklerim var?  Uzun vadeli mutlulukları planlamak için geç mi kaldım? Yoksa uzun vadeli mutlulukları bir kenara bırakıp bugünün mutlu geçmesine odaklanarak mı yaşamam lazım? Çizilen yollar, tamamlanan görevler, motivasyonlar ve bir an durup 360 derece hayatıma bakıp acaba gerçekten beklentilerim ve yaşananlar ne kadar birbirleriyle buluşuyor? Buluşmuyorsa sebebi nedir? Ben biliyorum neden buluşmadıklarını, peki ya sen?   Şunu insanlığa hatırlatarak devam etmek istiyorum. Bazen her şey istediğin gibi olmayabilir. İstediğini elde edememek seni kötü birine çevirmesin. Demek istediğim içsel muhasebende kötü biri olarak nitelendirme kendini. Hayatt

  Ne seneydi ama... Neyse ki bir şeyler yolunda gitti ve Dünya Corona Virus - 19’u yendi. Pandeminin en başında 47 dereceli bir Abu Dhabi havasında bir yazı yazmıştım: “Mars’ta patates yetiştirmeye hazır mısın?” O yazıda şunu vurgulamak istemiştim: “Dünyada bütün insanlığın aynı gemide olduğunu hatırlatacak olaylar yaşandı, yaşanıyor ve yaşanmaya da devam edecek. Tabii bir yere kadar."   Pandemi sürecinde en çok insanlara sarılmayı özledim. Abu Dhabi’de en son korkmadan sarıldığım kişiler Olcay Abla ve Gökhan Abiydi. Diğer bir ifadeyle My Dear Abu Dhabi Family.   Ne kadar tuhaf geliyor değil mi “Korkmadan sarılmak”? Tereddüt insanın midesini bulandıran bir şey. Bir şekilde dünya Covid - 19’u yendi. Neler mi değişti? Pandeminin bitmesiyle insanlar seyahat özgürlüğüne kavuştu. Öğrenciler eskiden sevmediği ama artık sevdikleri okullarına geri döndüler. Artık insanlar şirket lokasyonlarına sadece haftada 3 gün giderek iş süreçlerini tamamlıyor. Diğer çalışma günlerini evde çalış

Evet 2021' in Nisan ayını da tamamlamak üzereyiz. Sert bir 4 ay oldu, dünyamızdan ayrılanlar ve aramıza yeni katılanlar var. Pandemi vites attırdı, tez zamanda dünyanın 4 köşesinde   Müslüm Gürses' in " Kara Bulut (Kara Bulutları Kaldır Aradan)" şarkısı çalması lazım. Allah'ın izniye çıkacağız bu bataklıktan da demek dışında başka bir şey kalmıyor.  Uzun zamandır fark ettiğim bir durum var ki aslında  bir şekilde  daha önceden kağıda dökmem gerekiyordu ama ancak kafamdaki puzzle parçalarını birleştirebildim.  Çengelköy'de Bir Kokoreççide Karşı Karşı'ya Oturuyoruz, Başladım Anlatmaya Çevremdeki gözlemlerim insanoğlunun yaşamak için her şeye anlam yüklemeye ihtiyacı olduğunu farkettirdi. Bilmiyorum belki saçma geldi sana şu an. Her bakışta, her dinleyişte, her anlamaya çalışmada  keşfetmek, niye bu böyle gerçekleşiyor diye anlama çabası. Devamında anlam yüklemeler başlar. Anlam yüklüyoruz bir şeyleri daha iyi anlamak için. Anlam yüklüyoruz mutlu olmak için.

  Kapak Selam, şimdi sana bir cümle yazıyorum. Bir yere not al istersen, ara ara o nota bakmayı hatırla derim. -Her şeyi tadında yaşasak daha güzel olabilir bu hayat. Önsöz The Expendables 2 filminde  Arnold Schwarzenegger ’in dediği gibi  “I am Back!” (Expendables 2 ,2012 / Terminator,1984) Abu Dhabi-İstanbul Hattı Bazen hayat belirsizliklere dolu bir yer olabiliyor bunu unutmayın derim. Malum Abu Dhabi-Dubai’den döndüğümden beri çevremdeki insanlar şunu soruyor “Eee anlat naptın 6 ay oralarda?”  (Kafamda canlanan sahne) -Anlat +  "Malı  arap faik 'ten alıyorduk, karabük'te ikinci yükleme yapılıyordu. adana'ya kadar da ben kullanıyorudum kamyonu" -Ne diyorsun? +Ne diyeceğim, siz kaçırdınız, siz anlatın (GORA,2004)   Neyi nasıl anlatayım cümlesi var ağzımda. Allah hepimize iyilik, sağlık, hoşluk versin...6 aydır Ortadoğu çöllerindeydim, bir şeyleri şikayet ettikçe 4 defa İstanbul uçak bileti ertelendi (bir tanesi uçuşa iki saat kala havaalanında

Kendimle ile alaklı küçük bir güncelleme yaparak yazıya başlamak isterim. Bir şekilde lokasyonumu  Ortadoğu’ya  fırlattım.  Bu bir başarı mıdır? Yoksa mesleki hayatımın ayağına sıkmak mı? Orasını şimdilik bilemeyeceğim. Aslında yapmak istediklerim bunlar mıydı? Bilemiyorum Altan, bilemiyorum... Eksileri artıları topluyorum;  şimdilik  Ortadoğu’ya gelerek optimal bir karar aldığımı düşünüyorum. Bakmayın şans ve baht kavramları da aslında önemli faktörler olabiliyor hayatımda. Alamayacağım kararları şansım yardımıyla alıyorum veya hayattaki şanslarım o alamayacağım kararları bana aldırttırıyor.Alınan kararların sonucu zamanla ortaya çıkıyor.  Şöyle bir durum da var ki bazen de şansızlığının etkisiyle  almamam  gereken kararları alıyorum. Var mı aklına gelen kötü alınmış kararlar cumhuriyetinden hikayeler?  Yokla bir kafanı vardır kötü alınan kararların sonucunda yaşanan olaylar silsilleri. ÖZLEM  Ortadoğu yaşamı özlem yapıyor insana... Size ö